فوتبال بوشهر در غم از دست دادن دو اسطوره اخلاق

علی پورتنگستانی: بوشهر، مهد فوتبال ایران در غم از دست دادن بزرگان فوتبال
خود عزادار شد. بزرگانی که همیشه اخلاق و مردانگی در فوتبال را دیکته می‌کردند تا
همواره پرچم شاهین و ایرانجوان برافراشته باشد؛ اما چه کسی فکرش را می‌کرد که در
کم‌تر از یک روز، مرحوم عبدالمحمد پوربهی و مرحوم مجید چاهی‌بخش ما را تنها گذاشته و آسمانی شوند؟!

«فوتبال بوشهر سیاه‌پوش شد»، جمله‌ای که شاید خیلی وقت بود
از آن استفاده نکرده بودیم ولی اتفاق‌های تلخی که در روز آخر هفته گذشته رخ داد
باعث شد بار دیگر گزارش خود را با این جمله شروع کنیم. صبح پنجشنبه هفته گذشته
خبری تلخ فوتبال استان را وارد شوک عجیبی کرد، مجید چاهی‌بخش پیشکوست و بزرگ
ایرانجوان و اسطوره اخلاف فوتبال بوشهر که چند وقتی بود به‌خاطر بیماری حال و روز
خوبی نداشت، آسمانی شد. خبری که باعث ناراحتی همه فوتبالدوستان و مردمانی که او را
می‌شناختند، شد. اما در کم‌تر از 24 ساعت، شوک دوم به فوتبال بوشهر وارد. اینبار
این عبدالمحمد پوربهی، پدر فوتبال بوشهر بود که ما را تنها
گذاشت و آسمانی شد. به هر حال مرحوم پوربهی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین فوتبالی‌های
استان بوشهر بود که همانند آقای مرحوم چاهی‌بخش یکی از اسطوره‌های اخلاق و منش
محسوب می‌شد. نکته تلخ ماجرا این بود که این دو اتفاق در کم‌تر از 24 ساعت رخ داد
و همه فوتبالدوستان را به‌شدت متاثر کرد.

پدری که تا روز آخر از فرزندش محافظت کرد

بزرگترین مو سپید مکتب شاهین ، زنده یاد عبدالمحمد پوربهی هم پر کشید؛
اما مساله اصلی این است که قصه رفتن یک پدر را چگونه می‌توان حکایت کرد. بزرگمردی
که بند بند ستون مکتب بزرگ شاهین را در این کهن دیار به دوش می‌کشید. او در زندگی‌اش
هم مثل یک سرباز قوی و با اراده بود، سربازی که برای حفظ میراث زنده یادان اکرامی
و پرویز دهداری تا پای جان می‌ایستاد. شخصیتی نیرومند داشت و سختی‌های روزگار
موهایش را همچون پیراهن تیم محبوبش سفید کرده بود؛ اما هرگز گلایه نمی‌کرد و در
سخت‌ترین شرایط و شکست‌ها آرامش‌بخش دل شاهینی‌ها بود.

مردی که همه چیزش را برای ایرانجوان داد

مرحوم چاهی‌بخش زمانی اعجوبه فوتبال جنوب
کشور بود که خیلی خواهان داشت. در آن ایام ولی ایرانجوان بوشهر را با هیچ چیز عوض
نکرد. با بازوبند کاپیتانی ایرانجوان مقابل تیم‌های مطرح آن زمان بازی کرد. او در
مقابل شاهین تهران، شاهین آبادان، تاج (استقلال) تهران، شاهین تبریز، شاهین
اصفهان، برق شیراز و تاج خرمشهر به خوبی درخشید. مجید چاهی‌بخش زیر نظر این مربیان
تجربه اندوزی کرده بود: مرحوم کبگانیان، پوربهی، تهرانی، مصطفوی، حق‌بین، صیادی، رفاعی،
صفری و دکتر فرهادی‌. اسطوره یعنی مجید چاهی‌بخش که تمام زندگی‌اش را برای
ایرنجوان گذاشت. وی در سال 1386 مسوولیت مدیرعاملی باشگاه ایرانجوان را نیز بر
عهده گرفت و کارنامه‌ قابل دفاعی به‌جا گذاشت. در مقاطعی هم مربی این تیم بود و هم
سرپرست؛ هر مسوولیتی که می‌پذیرفت با تمام وجود در خدمت باشگاهش بود.

در همین رابطه با دو نفر از پیشکوستان فوتبال بوشهر گفت‌وگو
کردیم تا نظر آنها را در مورد مرحوم پوبهی و مرحوم چاهی‌بخش بدانیم.

حسن غریبی در گفت‌وگو با بامداد جنوب در ابتدا در مورد
مرحوم چاهی‌بخش گفت: وقتی خبر فوت مرحوم چاهی‌بخش را شنیدم بسیار متاثیر شدم. به
هر حال مجید چاهی‌بخش روزی معروف بود به پنجه پاطلایی ایرانجوان بوشهر. حاج‌مجید
هم در دورانی مربی باشگاه ایرانجوان بود خدمات شایانی برای این باشگاه کرد و هم در
دورانی که این تیم مشکلات مدیریتی و مالی داشت، وارد میدان شد تا همه مسائل را حل
کند. از نظر من مجید چاهی‌بخش پدر معنوی باشگاه ایرانجوان است چراکه او برای این
تیم زحمات زیادی کشید و در این راه سختی‌های زیادی تحمل کرد. چند سالی که در
باشگاه ایرانجوان فعالیت می‌کردم، به وضوح دیدیم که حاج‌مجید برای حل تمام مشکلات
ایرانجوان از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کرد و هیچ وقت تیم را تنها نمی‌گذاشت. او
ایرانجوان را بیشتر از هر چیزی دوست داشت و عاشق واقعی این تیم بود. متاسفانه
مرحوم چاهی‌بخش زودتر از آنچه که فکرش را می‌کردیم از میان ما رفت و حالا فقط
خاطراتش در میان ما باقی مانده است.

وی در ادامه در مورد مرحوم پوربهی یادآور شد: اما از امروز
صبح که خبر فوت بزرگ فوتبال بوشهر، عبدالمحمد پوربهی را شنیدم ناراحتی‌ام دو برابر شد. مرحوم پوربهی نماد واقعی
فوتبال استان بوشهر است. او در کنار اینکه پدر شهید بوده، یک پدر واقعی برای
فوتبال بوشهر و باشگاه شاهین بود. او یک جوانمرد و یک اسطوره واقعی بود و واقعا
حیف شد که ایشان را از دست دادیم. فوتبال بوشهر امروز یک مهره ارزشمند و گنجینه
واقعی را از دست داده است، گنجینه‌ای که شاید تا سال‌ها مثل او پیدا نشود. مرگ عبدالمحمد
پوربهی که به گفته امروزی‌ها، پدر فوتبال نوین بوشهر می‌باشد، واقعا سخت و غیرقابل
درک است و غم بزرگی برای شاهین، ایرانجوان و تمام فوتبالدوستان استان بوشهر به‌وجود
آورد. او علاوه بر اینکه برای شاهین پدری کرد، در برهه‌ای از زمان به کمک
ایرانجوان آمد و سرپرست این باشگاه شد تا مشکلات این تیم حل شود. علاوه بر این،
این مرد بزرگ مرحم تمام زخم‌های بزرگ اهالی فوتبال بوشهر بود. مرحوم پوربهی می‌توانست
سال‌های بیشتری در کنار ما باشد تا تجربه بیشتری از او به ارث ببریم ولی متاسفانه
عمرش کفاف نداد و از میان ما رفت.

همچنین غلامرضا دلگرم در مورد این دو بزرگ سفرکرده خاطرنشان
کرد: خصوصیت بدی که ما آدم‌ها داریم این است که قدر داشته‌هایی که داریم را نمی‌دانیم
و به راحتی آنها را از دست می‌دهیم و آنوقت است که می‌فهمیم که واقعا چه چیز
گرانبهایی را از دست داده‌ایم، زمانی که دیگر خیلی دیر شده است. افراد بزرگی در
کنار ما هستند که سرشار از تجربه هستند ولی به همان دلیلی که گفتم قدر آنها را نمی‌دانیم
و متاسفانه زمانی به بزرگی آنها پی می‌بریم که آنها را از دست داده‌ایم. واقعا سخت
است که در کم‌تر از یک روز پدر فوتبال بوشهر و شاهین (مرحوم عبدالمحمد
پوربهی) و پدر معنوی باشگاه ایرانجوان (حاج مجید چاهی‌بخش) را از دست داده‌ایم.
شاید آنها از میان ما رفته‌اند ولی مطمئنا که این دو عزیز بزرگوار همیشه در
کنارمان هستند و از آن دنیا نظاره‌گر عملکرد ما خواهند بود. رفتن این دو عزیز می‌تواند
تلنگر بزرگی به ما باشد که قدر داشته‌های خود را بدانیم. ما باید در طرز تفکر و
رفتار خود تغییراتی را ایجاد کنیم تا دیگر داشته‌های خود را به این راحتی از دست
ندهیم.

استراماچونی: سرمربیگری در ایران تجربه‌ای فراتر از فوتبال بود

بامداد جنوب: سرمربی پیشین تیم فوتبال استقلال از
تجربه کار در ایران به‌عنوان تجربه‌ای فوق‌العاده یاد کرد.

آندره‌آ استراماچونی که به‌عنوان کارشناس بازی بامداد روز گذشته
اسپال و اینتر در هفته سی‌وسوم سریA ایتالیا در
استودیوی شبکه تلویزیونی «اسکای اسپورت ایتالیا» حضور داشت، درباره تجربه حضورش در
ایران به‌عنوان سرمربی تیم فوتبال استقلال گفت: سرمربیگری در ایران تجربه‌ای فراتر
از فوتبال بود. به‌رابطه‌ای که با هواداران استقلال ایجاد کردم، افتخار می‌کنم. من
ارتباط فوق‌العاده‌ای با هواداران و شهر تهران برقرار کردم و همین باعث ایجاد
انگیزه در ما برای انجام بازی‌های خوب در لیگ قهرمانان آسیا شد. من (در ایران)
دنیایی باورنکردنی را کشف کردم.

وی همچنین درباره اولین فصل حضور کونته روی نیمکت اینتر یادآور شد: اینتر
کمی از اوج خود فاصله دارد؛ اما این اولین فصل حضور کونته روی نیمکت اینتر است که
تاثیر خوبی روی تیم‌هایی که سرمربیشان بوده، گذاشته است. اینتر کمی جایگاه خود را
از دست داده است؛ اما می‌شود نکات خوبی را در این تیم دید. کونته، ماروتا و مالکان
باشگاه، اینتر بزرگی را در ذهن خود دارند.

سرمربی پیشین اینتر همچنین درباره هافبک دانمارکی نراتزوری که حدود
شش ماه از پیوستنش به این تیم می‌گذرد، خاطرنشان کرد: اریکسن بازیکنی است که کونته
و ماروتا تشخیص دادند اینتر آن را کم دارد. حالا او باید خودش را گاهی از هافبک
سوم به مهاجم سوم تبدیل کند. این چالش جدی است که اینتر برای تبدیل شدن به قهرمان
باید با آن روبه‌رو شود.

استراماچونی در پایان ضمن تمجید از مهاجم شیلیایی اینتر تصریح کرد:
من در بین سه مهاجم اینتر، سانچس را باتجربه‌تر می‌بینم. او به‌خوبی فضاها را می‌بیند.
الکسیس در انگلیس بیشتر انفرادی کار می‌کرد؛ اما او حالا در اینتر پنج پاس‌گل
ساخته است.