علی پورتنگستانی:
یکی از مهم‌ترین بحث‌های این روزهای فوتبال کشورمان موضوع برگزاری یا
عدم برگزاری ادامه لیگ نوزدهم در شرایط شیوع ویروس کرونا
بود؛ با وجود اینکه سازمان لیگ
اعلام کرده مسابقات این فصل با رعایت پروتکل‌های بهداشتی برگزار می‌شود؛ اما بعضی
از تیم‌های لیگ برتری توانایی فراهم کردن شرایط بهداشتی را ندارند و شاید نمی‌خواهند
داشته باشند. علاوه بر این شرایط چند شهر که در لیگ برتر هم نماینده دارند همچنان
قرمز است که باعث نگرانی‌های زیادی پیرامون میزبانی آنها شده است. به‌خصوص استان‌های
خوزستان و بوشهر که در حال حاضر این دو استان همچنان در وضعیت قرمز قرار دارند.
امکانات بهداشتی لازم در تمامی هتل‌ها وجود ندارد و همچنین پروازهایی
که تیم‌ها باید برای رفتن به شهر محل بازی انجام دهند به ریسک برگزاری بازی‌ها می‌افزاید. در این بین یکی از راه‌هایی
که فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ می‌توانستند به آن فکر کنند برگزاری متمرکز
مسابقات در شهر تهران با رعایت تمامی پروتکل‌ها بود. شهر تهران از نظر امکانات
ورزشی و اقامتی شرایط مطلوبی دارد و تیم‌های مختلف می‌توانند با اقامت در تهران
مسابقات را ادامه دهند. سازمان لیگ می‌تواند با آماده کردن شرایط بهداشتی، تیم‌ها
را در شهر تهران متمرکز کند و در شرایط قرنطینه کامل قرار دهد. مسابقات هم با
نظارت کامل در ورزشگاه‌های مختلف تهران و با رعایت دقیق پروتکل‌ها برگزار شود. شهر
تهران در حال حاضر به جز ورزشگاه آزادی از چند ورزشگاه نه چندان مناسب دیگر مانند
تختی، دستگردی، تهرانسر، شیرودی و پیکان‌شهر هم برخوردار است و به‌نظر نمی‌رسد که
چنین مساله‌ای به سرانجام برسد. با این وجود باید ترتیبی اتخاذ شود که ریسک برگزاری
مسابقات را کاهش دهد.
اما بیایید نگاهی دقیق‌تر به وضعیت ورزشگاه‌های ایران داشته باشیم.
بر هیچکس پوشیده نیست که به غیر از سه تا چهار ورزشگاه فوتبال، بقیه ورزشگاه‌های
کشور از استاندارد کافی برای برگزاری یک مسابقه فوتبال برخوردار نیستند، در واقع
باید گفت که بسیاری از آنها حتی از داشتن ساده‌ترین امکانات نیز بی‌بهره هستند.
بیایید به چند ماه قبل برگردیم. قبل از شروع لیگ نوزدهم قرار بود تمام ورزشگاه‌های
ایران به استاندارد‌های لازم برسند و پس از این مهم، بازی‌ها شروع شود، این اتفاق
تا حدودی رخ داد ولی مشاهدات به‌خوبی نشان می‌داد به غیر از چند تغییر که نیاز به
اجرا بود، چیزی دیگری در ورزشگاه‌ها تغییر نکرد. حالا فرض کنید که همین ورزشگاه‌ها
باید برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا در بازی‌های لیگ برتر آماده شوند. عقل
سلیم حکم می‌کند که چنین چیزی آن هم در شرایطی که فوتبال ما دارد، غیر ممکن است.
بله، درست است که باز هم شاهد چند تغییر جزئی در ورزشگاه‌ها هستیم، ولی با توجه به
امکاناتی که در اختیار داریم باید قبول کرد که نمی‌توان ورزشگاه‌ها را به سطح
استاندارد برسانیم.
قوانین سفت و سختی که برای فوتبال ایران در زمان گسترش ویروس کرونا
نوشته شده، نه تنها در ورزشگاه بلکه شاید در بین تیم‌ها هم رعایت نشود. به هر حال
تیم‌های ما با چنین شرایطی آشنا نیستند و باید قبول کرد که نباید انتظار این را
داشته باشیم که آنها همه قوانین را رعایت کنند.
با همه این مسائل، مهدی محمدنبی در گفت‌وگویی درباره تمهیدات بهداشتی
که برای برگزاری بازی‌ها در نظر گرفته است، اظهار کرد: فیفا سه هفته قبل یک
پروتکل بهداشتی به ما ابلاغ کرد و دیروز هم پروتکل جدیدی فرستاد که در آن گفته‌اند
هر کشوری، بنابر تصمیم وزارت بهداشت و سیستم‌های پزشکی وابسته به دولت، باید
درباره برگزاری بازی‌ها تصمیم بگیرند. فیفا تاکید داشته که انجام مسابقات مربوط به
تصمیم دولت و همچنین وزارت بهداشت هر کشور است. در ایران هم فدراسیون پزشکی ورزشی
و ستاد مقابله با کرونا فعال هستند و تصمیم‌هایی که می‌گیرند را هیات رئیسه سازمان
لیگ اجرا می‌کند که دستور به انجام تمرینات داده است.
اما این یک طرف ماجراست. این روزها خبر رسیده است چند باشگاه لیگ
برتری که بارها مخالفت خود با شروع لیگ را اعلام کرده‌اند، قصد دارند این‌بار با
تهیه طوماری اعتراض خود را به‌صورت رسمی به فیفا و AFC
اعلام کنند. در این طومار که تاکنون به امضای مدیران، کادرفنی و بازیکنان چند
باشگاه رسیده است، به ناتوانی باشگاه‌های ایرانی در رعایت پروتکل‌های بهداشتی
اشاره و تاکید شده که فدراسیون فوتبال ایران باید برای سلامت بازیکنان لیگ ضمانت
بدهد. در شرایطی که ستاد ملی مبارزه با بیماری کرونا به‌عنوان مرجع صدور مجوز شروع
فعالیت‌های حرفه‌ای در کشور از چند وقت پیش مجوز آغاز تمرینات تیم‌ها را صادر کرده
و فوتبال نیز در بسیاری از کشورهای دنیا از سر گرفته شده، بحث تضمین سلامت
بازیکنان، اظهارنظری عجیب است که فقط از سوی چند باشگاه ایرانی به آن دامن زده می‌شود. نکته دیگر اینکه تقریبا
تمام باشگاه‌هایی که پای این طومار را امضا کرده‌اند، تمرینات خود را آغاز و حتی
دیدار تدارکاتی نیز برگزار کرده‌اند و به‌نظر می‌رسد تهیه طومار این‌چنینی و مشکل‌تراشی
در شروع دوباره لیگ، بیشتر بهانه‌ای برای تحت فشار قرار دادن سازمان لیگ و
فدراسیون فوتبال و راضی نگه داشتن طرفداران‌شان است.
این بازی خطرناک از سوی برخی تیم‌ها به
معنی کشیده شدن هر موضوع داخلی فوتبال ایران به نهادهای بین‌المللی است که قطعا
اتفاق خوشایندی نیست. در شرایطی که فوتبال ایران این روزها با چالش اصلاح اساسنامه
و برگزاری انتخابات روبه‌رو است، برخی تلاش می‌کنند بر سر هر موضوعی پای نهادهای
بین‌المللی را باز کنند. تضمینی که برخی تیم‌ها خواهان آن هستند باید مدنظر خودشان
باشد چراکه آنها به‌عنوان تیم میزبان باید پروتکل‌ها را رعایت کنند. البته در
فوتبالی که برخی تیم‌ها دستکش یک‌بار مصرف که یک بسته صدتایی آن پنج هزار تومان
است، را از فدراسیون فوتبال درخواست می‌کنند، چنین کارهایی هم دور از انتظار نیست.
تصمیمات مسوولان
فدراسیون با نهایت خوش‌بینی اتخاذ می‌شود
بامداد جنوب: هافبک پیشین تیم فوتبال استقلال
اعتقاد دارد تصمیمات مسوولان فدراسیون فوتبال با نهایت خوش‌بینی اتخاذ می‌شود.
فرزاد آشوبی درباره افشای بندهای قرارداد مارک ویلموتس با فدراسیون
فوتبال گفت: ابتدا باید ببینیم چگونهتصمیم گرفتیم فلسفه خود را تغییر دهیم و از کی‌روش با
سبک بازی خاص خود، به سراغ یک مربی با روش متفاوت برویم. انتخاب
مربی جدید به زمان نیاز داشت و کار کارشناسی انجام نشد. پس اولین مرحله
انتخاب سرمربی تیم ملی خیلی منطقی نبود. در عقد قرارداد هم همین مشکلات ایجاد شد. سال‌هاست که می‌بینیم مدیران ما، بازیکنان و
مربیانی به ایران می‌آورند که برخی از آنها، کیفیت مطلوبی ندارند. اصلا منظورم
ویلموتس نیست؛ اما برخی مربیان و بازیکنان با وجود عملکرد بد، خسارت‌های بزرگی به
ورزش و فوتبال ما تحمیل می‌کنند. در چند سال اخیر به اندازه کافی از این بابت ضربه
خوردیم و اگر ضربه بزرگ‌تری از ویلموتس دریافت کردیم، اصلا جای تعجب نیست.
پیشکسوت فوتبال ایران درباره نقش کمیته فنی فدراسیون فوتبال در
انتخاب مارک ویلموتس و اینکه گفته می‌شود این کمیته، نقشی در این انتخاب نداشته
است، یادآور شد: صحبت در اینباره خیلی سخت است و خود اعضای کمیته فنی باید در اینباره
توضیح دهند. اگر آنها به این نتیجه رسیده بودند که ویلموتس انتخاب مناسبی برای
فوتبال ماست، باید در اینباره توضیح بدهند و تصمیم خود را توجیه کنند. این اعضا
باید بگویند بر اساس چه معیارهایی به این جمع‌بندی رسیده‌اند.
آشوبی با بیان اینکه با انتخاب ویلموتس مخالف نبوده و نیست، تصریح
کرد: با بستن چنین قراردادی که نمی‌توانیم به تعهدات آن عمل کنیم و زمان کمی هم به
مربی می‌دهیم، کاملا مخالف هستم. ما تغییر روش دادیم و باید زمان زیادی به مربی
جدید می‌دادیم تا فلسفه جدیدی در فوتبال ما جا بیفتد. من ویلموتس را مقصر نمی‌دانم.
اگر فدراسیون فوتبال مشکل دارد و توان مالی پرداخت قرارداد این مربی را ندارد،
باید به سراغ مربیانی برویم که رقم قرارداد آنها با بودجه ما همخوانی داشته باشد،
نه اینکه این‌گونه به مشکل بخوریم.
وی درباره اینکه ممکن است فوتبال ایران
به پرداخت 100 میلیارد تومان به ویلموتس محکوم شود، گفت: وقتی کار به‌طور کارشناسی
انجام نشود و عواقب آن در نظر گرفته نمی‌شود، این مشکلات کاملا طبیعی است.شاید این تصمیمات در نهایت خوش‌بینی
گرفته می‌شود. فدراسیون فوتبال با شرایط خاص و تحریم‌ها، باید جنبه‌های منفی هر قراردادی
را بسنجد و با دید کاملا مثبت به همه چیز نگاه نکند.
source