قبلاً به کرات در مورد مشکلات مدیریتی و فنی استقلال نوشته‌ایم. مدیران این تیم به هیچ عنوان شایستگی هدایت یک تیم بزرگ را ندارند و در عمل ثابت کرده‌اند که چیزی از فوتبال سررشته ندارند. اما اگر فکر کنیم تمام مشکلات استقلال فقط به واسطه مدیران است، اشتباه کرده‌ایم. استقلال همان فصل قبل که ۶۷ امتیاز گرفت و هفته آخر قهرمانی را از دست داد مشکلاتی از ناحیه خود جواد نکونام داشت که متاسفانه زیر نتایج پنهان ماند.
مشکلات مانده از فصل قبل
بیشتر پیشکسوتان و بزرگان استقلال می‌گویند از همان هفته اول با دیدن نمایش‌های این تیم توجه مشکلات شده‌اند. استقلال فصل قبل نیز همین تیم بی‌برنامه و سردرگم بود اما چون نتیجه می‌گرفت، کسی انتقادات کارشناسان را باور نکرد. حقیقت این است که میراث تلخ جواد نکونام هنوز در استقلال هست و تا زمانی که کاملاً آثار این مربی از این باشگاه زدوده نشود، استقلال با هیچ مربی خارجی حتی گواردیولا راه به جایی نخواهد برد! این جمله هم تکه کلام تمام کارشناسان و پیشکسوتان است.
از گواردیولا هم کاری ساخته نیست!
آیا مثال و مصداق می‌خواهید؟ به این نمونه‌ها نگاه کنید؛
- مربی جدید نمی‌تواند ثبت کند، چون هنوز تکلیف تسویه حساب با نکونام مشخص نشده و اعضای کادر فنی او هم برخی رفته‌اند و برخی مانده‌اند!
- سنت بازی با اسم و آبروی بازیکن، خروج از لیست و برگرداندن، کماکان در استقلال ادامه دارد. سنت زشتی که جواد نکونام فصل قبل گذاشت و متاسفانه مدیران به همان راه ادامه می‌دهند. اینکه ندانید چه کسی را می خواهید و چه کسی را نه …
- بازیکنی که نخواسته اید کاپیتان می‌شود! آیا این بازیکن به همین سرعت می‌تواند رفتاری که با او در ابتدای فصل شده را فراموش کند؟ آیا دادن بازوبند به بازیکنی که ابتدای فصل او را نخواستند و نگذاشتند به پرسپولیس برود، همه مشکلات را حل می‌کند؟
- بازیکن اخراجی فیکس می شود! نکونام فصل قبل هم آرمان رمضانی را نمی‌خواست. او خداحافظی کرد و با تیم بعدی به توافق رسید، بلیط هم گرفت و شب به برنامه تلویزیونی رفت تا از همه خداحافظی کند و ناگهان به او زنگ زدند که برگرد! همین داستان را این فصل هم تکرار کردند. چنین بازیکنی چطور می‌تواند برای شما گل بزند؟
- بازیکنانی گرفته که در حد این تیم نیستند. در ابتدای فصل تمام توان جواد نکونام صرف دعوا با مدیران شد و او مدام از اسم استقلال و هوادارانش مایه می‌آمد که بازیکنان اهل بوسنی در حد این تیم نیستند. سوال اینجاست که آیا بازیکنانی که نکونام خرید در حد استقلال هستند؟
- بازی دفاعی و ترس از حمله به رقیب، روشی که جواد نکونام داشت و تمام کارشناسان می‌گفتند این روش به درد تیم بزرگ نمی‌خورد. تیم بزرگ باید حمله کند و گل بزند. تیم‌های کوچک باید با سیستم دفاعی به دنبال تک امتیاز باشند. جواد نکونام این سیستم را در استقلال حاکم کرد و رسوب تفکرات او هنوز در میان بازیکنان هست.
با موسیمانه کار شروع شد نه تمام!
خلاصه مطلب اینکه هنوز به یک سوم فصل نرسیده لیگ برای استقلال تمام شد. از جذابیت فوتبال برای همه کم شد. در آسیا و جام حذفی هم که این تیم حریفی نیست. فوتبال بدون استقلال مثل هواپیمایی با یک بال است که هرگز پرواز نمی‌کند. آوردن مربی خارجی تنها قدم اول برای حل مشکلات استقلال است. مدیران این تیم باید تغییر کنند و بازیکنان هم بروند. همین حالا خبر آمده که مربی خارجی از سیم‌های پایه درخواست دفاع راست، هافبک راست و مهاجم کرده تا بیایند و جای ستاره‌های اسمی را پر کنند.
هوادار به جوانان اعتماد می کند
حتی اگر استقلال نتواند در نیم فصل خیلی بودجه برای خرید بازیکن بگذارد، حالا که قرار است به همه حریفان با سه گل ببازد چرا از جوانان آکادمی خود استفاده نکند؟ آنها انگیزه زیادی برای درخشش دارند و قدر پیراهن استقلال را می‌دانند. اینطوری هواداران هم دلشان نمی‌سوزد. آنها عاشق تیمشان هستند و می‌دانند در میان این جوانان ستاره‌های فردا خفته‌اند. یک سال که قرار نیست جامی هم گرفته شود، به پای این بازیکنان جوان صبر می‌کنند تا سال‌های بعد تیمی مدعی داشته باشند.
شک نکنید اگر استقلال با تیم امید خود بازی کند از خیبر سه گل نخواهد خورد. به پرسپولیس نگاه کنید که سهیل صحرایی ۱۰۰ میلیونی چطور دو دفاع راست اسمی را نیمکت نشین خود می‌کند. وقتی از بازیکنان ۳۰-۴۰ میلیاردی کاری بر نمی‌آید، حداقل به آکادمی خود اعتماد کنید!
source