به گزارش خبرورزشی، برای مقابله با استدلالی که قصد دارد تواناییهای مربیگری او را تحقیر کند، گواردیولا به آمار هزینههای خالص اشاره میکند که بهطور قانعکنندهای اثبات میکند. این آمار به سیتی این امکان را میدهد تا در تابستان، بازسازی گرانقیمت تیمی کهنسال را ادامه دهد.
واکنش اینچنینی از کسی که مدیریت باشگاهی را به عهده دارد که توسط دوستانش اداره میشود و اکنون خود را به عنوان یک هوادار افتخاری سیتی معرفی میکند، کاملاً قابل پیشبینی است.
اما آنچه جالبتر از همه است، این است که گواردیولا چه دیدگاهی درباره افکار عمومی فوتبال دارد. او اغلب به این نکته اشاره میکند که مردم او را متهم به عدم صداقت میکنند؛ چگونه تحسین او از تیمهایی مانند بورنموث به عنوان تحسینی غیرواقعی تلقی میشود. «من میدانم که مردم فکر میکنند، “آه، پپ فقط برای نمایش است…”» او ممکن است این جمله را بگوید.
او آگاه است که «مردم» به سخنانش توجه میکنند تا بر افکارشان تأثیر بگذارد — همانطور که به آغوشهای بزرگش به بازیکنان حریف یا توبیخهای تاکتیکی از بازیکنان خودش میپردازد.
یک مثال دیگر که میتوان به آن اشاره کرد، موضع او در مورد صعود به لیگ قهرمانان است. «غیرصادقانه» گواردیولا بار دیگر تأکید میکند که قرار گرفتن در میان چهار تیم برتر بزرگترین دستاورد است. چطور میتواند چنین چیزی را بگوید وقتی که سیتی به طور مداوم قهرمان میشود؟
خوب، او از زمانی که در سال ۲۰۱۶ به تیم پیوست، این حرف را با اصالت بیان کرده است و این از ترس فصلی مانند همین فصل جاری ناشی میشود.
چرا که صعود به لیگ قهرمانان برای پول اهمیت دارد، برای فراهم کردن پایگاهی برای رقابت در بالاترین سطح لیگ برتر. یک فصل خارج از این رقابتها ممکن است فاجعهآمیز نباشد، اما اگر به دومی تبدیل شود، مدیریت آن دشوار خواهد بود.
به همین دلیل است که گواردیولا بخش زیادی از این فصل را صرف اشاره به این کرده است که سیتی هرگز به نیمه پایین جدول نرفته است، برخلاف بسیاری از باشگاههای بزرگ دیگر. علیرغم بدشانسی در لیست طولانی مصدومان و انتقادات صحیح از عملکردهای ضعیف — که هر دو همزمان درست هستند — سیتی هنوز در آنجاست و برای کسب جایگاهی در بالاترین سطح اروپا مبارزه میکند.
شب گذشته در برابر آستون ویلا، این مسابقه به تنهایی نتیجه رقابت برای یکی از سه جایگاه باقیمانده را برای پنج تیم (چلسی، نیوکاسل و ناتینگهام فارست دیگر تیمها هستند) تعیین نمی کرد، اما پیروزی میتوانست انگیزه بزرگی باشد.
گواردیولا این مسابقه را به عنوان یک «فینال» از نظر موقعیت توصیف کرده است. نه مانند شبهای آنها در برابر تاتنهام — گل پیتر کراچ (۲۰۱۰) و گل به خودی پیتر کراچ (۲۰۱۱) — زمانی که سیتی به آرامی به جمع نخبگان راه پیدا کرد و وارد ۱۴ فصل متوالی در این رقابتها شد، اما باز هم از اهمیت زیادی برخوردار است.
گواردیولا میداند که سیتی در این سال خاص به هیچوجه نمیتواند از ثروتها غافل شود. یک دوران جدید در پیش است — کوین دی بروین آخرین آسیبدیده بزرگ بعد از کایل واکر است و نامهای بزرگ دیگری هم در معرض خطر قرار دارند.
گواردیولا اعتراف کرده است که حتی اگر باشگاه همان لیست اهداف نقلوانتقالاتی را داشته باشد، چه به لیگ قهرمانان برسند و چه به لیگ اروپا، گرفتن پاسخ مثبت از بهترینها در صورت حضور در دومی دشوارتر میشود.
«اگر فکر کنیم که صعود کافی نیست، در معرض نابودی خواهیم بود»، گواردیولا گفت. «من همیشه فکر کردهام که صعود یک موفقیت بسیار بزرگ است. سعی میکنم بازیکنان را متقاعد کنم که این یک دستاورد عظیم در این لیگ است.
«نگذارید برای خودمان تأسف بخوریم چون فصل خوبی نداشتهایم. هنوز چیزی داریم که برای آن بجنگیم و این برای آینده واقعاً خوب است.»
این جمله پایانی کلید است. چند هفته آینده، آینده کوتاهمدت سیتی را تعیین خواهد کرد، آیندهای که مدیر جدید فوتبال هوگو ویانا میخواهد آن را شکل دهد.
رقابتها از ۱۰ روز پیش در برابر کریستال پالاس آغاز شد و تیم ویلا تحت هدایت یونای امری شب گذشته بزرگترین مانع باقیمانده برای دعوت به ۱۵ امین دوره متوالی به بزرگ ترین جشنواره فوتبال اروپا بود!
source