فرارو- فیلم هلندی «iHostage» (آیهاستیج، ترکیب حرف اول محصولات اپل و هاستیج به معنای گروگان) به کارگردانی بابی بوئرمن، بازآفرینی نفسگیر یک گروگانگیری واقعی در فروشگاه اپل آمستردام در سال ۲۰۲۲ است که با نگاهی واقعگرایانه و تعلیقبرانگیز، بیننده را به دل ماجرایی پرتنش و پرهیجان میبرد.
به گزارش فرارو به نقل از اسکرین رنت، فیلمهای مهیجی که در یک مکان خاص و ایزوله اتفاق میافتند، همواره جایگاه ویژهای در میان آثار این ژانر دارند؛ از فیلم کلاسیک Phone Booth گرفته تا آثار جدیدتری همچون Drop. وجه تمایز اینگونه فیلمها آن است که در فضای بسته و محدود خود، تنش و تعلیق را به سطحی بالا میبرند. حال اگر چنین فیلمی بر اساس یک ماجرای واقعی ساخته شده باشد، لایهای دیگر از هیجان به آن افزوده میشود. فیلم iHostage محصول هلند، با کارگردانی بابی بوئرمن و نویسندگی مشترک بوئرمن و سایمون د وال، دقیقاً چنین ویژگیهایی دارد. این فیلم برگرفته از حادثهی واقعی گروگانگیری در یک فروشگاه اپل در شهر آمستردام در سال ۲۰۲۲ است؛ جایی که یک مرد مسلح با تهدید جان گروگانها خواستار دریافت میلیونها دلار پول نقد شد.
در نگاه نخست، داستان فیلم ساده و سرراست بهنظر میرسد، اما تمرکز آن بر جزئیات دقیق رخدادها، از فیلم مهیج سطحی فراتر میرود. روایت از چند زاویه دید مختلف صورت میگیرد: گروگانگیر، گروگان اصلی و نیروهای پلیسی که میکوشند بدون خونریزی این بحران را خاتمه دهند. هرچند شخصیتپردازی کلاسیک و روند تحول شخصیتها در فیلم دیده نمیشود، اما در طول ماجرا، ویژگیهای فردی و روانی آنها بهمرور و در دل بحران آشکار میشود. این ویژگی به ویژه در مورد گروگانگیر و گروگان اصلیاش، با ظرافتی خاص در بستر ماجرا گنجانده شده و به درک بهتر رفتارها و انگیزههای آنها کمک میکند.
تمرکز بر واقعگرایی در دل بحرانی نفسگیر
فیلم iHostage بلافاصله با حادثهی اصلی آغاز میشود. شخصیتی بهنام ایلیان با بازی «ادمیر شهوویچ» برای خرید ایرپاد وارد فروشگاه اپل در آمستردام میشود. لحظاتی بعد، مردی مسلح با بازی «سوفیان موسولی» وارد شده و ایلیان را گروگان میگیرد. همزمان، دو گروه دیگر از مشتریان و کارکنان در نقاط مختلف فروشگاه پنهان میشوند. این ترکیب، از همان ابتدا لایههای مختلفی از تنش و اضطراب را خلق میکند: ایلیان که تحت تهدید مستقیم قرار دارد، و سایر افرادی که تلاش میکنند بدون اینکه دیده شوند، زنده بمانند. نسخهی سال ۲۰۲۵ این فیلم که توسط نتفلیکس منتشر شده، زاویههای جدیدی نیز به داستان اضافه میکند.
تمرکز فیلم بر مجموعهای از نیروهای پلیس است که تلاش دارند بحران را بدون خشونت مدیریت کنند. از میان آنها، شخصیت لین با بازی «لوس هاورکورت» برجستهتر از دیگران است؛ زنی که برای مذاکره با گروگانگیر وارد ماجرا میشود و سعی دارد انگیزههای او را درک کرده و خواستههایش را بشنود.
این بخش از فیلم نیز بهلطف بازیهای قدرتمند و باورپذیر بازیگران، حالتی واقعگرایانه و چندبعدی پیدا کرده است. موسولی در نقش گروگانگیر، چهرهای چندلایه و پیچیده از یک شخصیت متزلزل و خطرناک ارائه میدهد، درحالیکه «امانوئل اوهنه بوافو» در نقش کارمند فروشگاه اپل، دیدگاهی متفاوت و ملموس از فضای درونی فروشگاه و شرایط گروگانها به نمایش میگذارد. هرچند ممکن است برخی از شخصیتها بهاندازهی کافی پردازش نشده باشند، اما تمرکز فیلم اساساً بر روی خود ماجرای گروگانگیری است، نه رشد و تحول فردی.
روابط میان ایلیان و گروگانگیر، که بهناچار باید با یکدیگر تعامل داشته باشند، بخش بزرگی از جذابیت داستان را شکل میدهد. این تقابلهای اجتنابناپذیر، لحظاتی پرتنش و در عین حال روانشناختی را رقم میزنند که به بیننده اجازه میدهد ورای سطح ظاهری ماجرا، نگاهی به لایههای عمیقتر روابط انسانی در شرایط اضطراری بیندازد.
روایت پرشتاب در دل بحرانی توقفناپذیر
یکی از ویژگیهای اصلی فیلم iHostage، ریتم سریع و بدون توقف آن است. در تمام مدت فیلم، اتفاقات مهم یکی پس از دیگری رخ میدهند؛ گویی همهچیز بر لبهی دره قرار دارد و هر لحظه ممکن است فرو بریزد. این ریتم پرشتاب باعث خلق لحظاتی مملو از اضطراب میشود که تماشاگر را تا پایان فیلم در تعلیقی دائمی نگه میدارد. نکته قابلتوجه این است که با وجود فضای دراماتیزهشدهی فیلم، داستان همچنان پایبند به واقعیت ماجرا باقی میماند و از جزئیات مستند حادثهی واقعی بهخوبی در ساختار داستانی خود بهره میبرد. چنین هماهنگی میان درام سینمایی و وفاداری به واقعیت، نشاندهندهی مهارت تیم سازندهی فیلم است. آنها موفق شدهاند از یک حادثهی ترسناک و واقعی، داستانی بسازند که هم از نظر احساسی تأثیرگذار باشد و هم از نظر سینمایی جذاب و پرکشش. اجرای قوی بازیگران، بهویژه نقشهای منفی و میانی، باعث شده حتی بخشهایی از فیلم که ممکن بود کند و بیرمق بهنظر برسند، همچنان بار دراماتیک خود را حفظ کرده و تماشاگر را درگیر کنند.
فیلم iHostage با تکیه بر یک داستان واقعی، موفق شده اثری هیجانانگیز و نفسگیر خلق کند که جایگاه قابلتوجهی در میان فیلمهای ژانر تریلر دارد. هرچند برخی شخصیتها عمق داستانی مورد انتظار را ندارند، اما ریتم سریع، بازیهای باورپذیر و تمرکز بر واقعگرایی، فیلم را به اثری جذاب تبدیل کردهاند که میتواند علاقهمندان به داستانهای جنایی و پرتنش را راضی نگه دارد. این فیلم نهتنها یادآور آثار موفق در ژانر ایزوله و معمایی است، بلکه با سبک خاص خود، تجربهای منحصربهفرد و واقعی از ترس، بحران و مذاکره را به تصویر میکشد. فیلمی که نهتنها سرگرمکننده است، بلکه بهخوبی نشان میدهد چگونه یک حادثهی واقعی میتواند به منبع الهام یک درام قدرتمند تبدیل شود.
source