طرفداری | به‌مناسبت نزدیک شدن به مسابقات جام جهانی باشگاه‌های ۲۰۲۵، به مرور تاریخچه قدیمی و طولانی بازی‌های باشگاهی بین قاره‌ای که بعدها به جام باشگاه‌های جهان شهرت یافت، می‌پردازیم.
سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ برای نمایندگان آمریکای جنوبی طلایی بود؛ حالا آن‌ها شش قهرمانی بیش از اروپایی‌ها در جام بین قاره‌ای دارند! ۸ قهرمانی برای نمایندگان اروپا و ۱۴ قهرمانی برای تیم‌های آمریکای جنوبی.
قسمت‌های پیشین تاریخچه جام بین قاره‌ای
- خشم برنابئو، قدرت‌نمایی رئال مادرید و ظهور سلطان پله (۱۹۶۰ تا ۱۹۶۲)
- دنیا زیر پای اینتر با سبک نوین هررا (۱۹۶۳ تا ۱۹۶۵)
- رئال مادرید یا منچستریونایتد فرقی ندارد، اروپا تسلیمِ آمریکای جنوبی (۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸)
- خشونت آرژانتینی‌ها، دستگیری بازیکن میلان و ترس آژاکس (۱۹۶۹ تا ۱۹۷۱)
- مأموریت ناکام «کُشتن» کرویف و قهرمانی خاص اتلتیکو مادرید (۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴)
- بایرن مونیخِ افسانه‌ای طعم قهرمانی را چشید (۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷)
- مالمو سوئد – المپیا پاراگوئه؛ باورتان می‌شود این یک فینال جهانی بود؟(۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰)
جام بین قاره‌ای ۱۹۸۱ | فلامینگو 3-۰ لیورپول؛ خاطره تلخ قرمزها از اولین حضور
در جام باشگاه‌های اروپا، لیورپول با پیروزی یک بر صفر مقابل رئال مادرید، برای سومین بار به قهرمانی این رقابت‌ها رسید و تصمیم گرفت پس از دو دوره انصراف از جام بین قاره‌ای، بالاخره در تک بازی مقابل قهرمان آمریکای جنوبی به میزبانی توکیو شرکت کند؛ اگرچه خاطره بدی از اولین حضور برای قرمزها رقم خورد.
فلامینگو که ستاره‌ی بزرگ آن روزهای فوتبال جهان یعنی زیکو را در تیمش داشت، با برتری مقابل کوبرلوا از شیلی به قهرمانی کوپا لیبرتادورس رسیده بود و در فینال جام بین قاره‌ای شکست سختی بر تیم باب پیزلی تحمیل کرد. فلامینگو با گل‌های نونس و آدیلیو که همگی در نیمه اول زده شدند، ۳-۰ قرمزها را شکست داد و زیکو به عنوان بهترین بازیکن فینال برگزیده شد. فلامینگو پس از سانتوس در سال ۱۹۶۳ به دومین تیم برزیلی تاریخ تبدیل شد که فاتح جام بین قاره‌ای شده است.
ژاپن با حمایت مالی تویوتا، میزبان رقابت‌های جام بین قاره‌ای در دهه ۸۰ و ۹۰ بود
جام بین قاره‌ای ۱۹۸۲ | پنیارول 2-۰ استون ویلا؛ سومین قهرمانی زرد و مشکی‌ها
در آخرین سال از ۶ سال سلطه انگلیسی‌ها بر جام باشگاه‌های اروپا، این بار استون ویلا دست به کار بزرگی زد و با پیروزی یک بر صفر مقابل بایرن مونیخ، فاتح اروپا شد. در آمریکای جنوبی هم پنیارول اروگوئه برای چهارمین بار قهرمان رقابت‌های کوپا لیبرتادورس شد.
در استادیوم ملی توکیو، ژاییر، هافبک تهاجمی برزیلی پنیارول خوش درخشید و دو گل به تیم کم‌تجربه استون ویلا زد تا تیم اروگوئه‌ای برای سومین بار در تاریخ خود، قهرمان جام بین قاره‌ای شود. پنیارول با این قهرمانی به جمع پرافتخارترین تیم‌های تاریخ جام بین قاره‌ای پیوست. استون ویلا از کیفیت و وزن پایین توپ مسابقه گلایه داشت و آن را علت اصلی شکست خود مقابل پنیارول می‌دانست.
پنیارول در سال ۱۹۸۲، پرافتخارترین تیم جام بین قاره‌ای شد
جام بین قاره‌ای ۱۹۸۳ | هامبورگ ۱-۲ گرمیو؛ اولین وقت اضافه تاریخ
هامبورگ با شکست دادن یک بر صفر یوونتوس در فینال جام باشگاه‌های اروپا، دومین تیم آلمانی تاریخ لقب گرفت که به قهرمانی بزرگ‌ترین تورنمنت باشگاهی فوتبال اروپا می‌رسد. در آمریکای جنوبی هم بازهم پنیارول به فینال کوپا لیبرتادورس رسید اما آن‌ها مغلوب گرمیو از برزیل شدند تا پس از سال ۱۹۷۶ بازهم شاهد یک جام بین قاره‌ای بین نمایندگان آلمان و برزیل باشیم.
طبق سنت جدید، این مسابقه به میزبانی ژاپن و به‌صورت تک بازی برگزار شد و مسابقه هامبورگ و گرمیو، اولین بازی تاریخ جام بین قاره‌ای بود که به وقت‌های اضافه رفت. رناتو گائوچو در نیمه اول گرمیو را پیش انداخته بود اما در اواخر بازی، میشائیل شرودر از هامبورگ، بازی را به تساوی کشاند. رناتو گائوچو در وقت‌های اضافه بازهم گلزنی کرد تا گرمیو با پیروزی ۲-۱، به سومین قهرمان برزیلی جام بین قاره‌ای تبدیل شود.
گرمیو بعد از سانتوس و فلامینگو، سومین قهرمان برزیلی جام بین قاره‌ای شد
source