بازی خطرناک اسرائیل

  فرارو- «احمد نجار»؛ تحلیلگر فلسطینی در حوزه مسائل سیاسی

  به گزارش فرارو به نقل از الجزیره؛ برای ماه‌ها، اسرائیل و حامیانش مدام اصرار داشتند که حماس، کمک های بشر دوستانه به نوار غزه را می دزد. آن ها از این ادعا استفاده می کردند تا گرسنگی‌دادن به حدودا دو میلیون نفر از مردم غزه را توجیه کنند. آن ها نانوایی ها را بمباران می کنند و کاروان های اهدای کمک غذایی به مردم را سد کرده و به مردم بیگناه فلسطین که در صف های نان ایستاده اند شلیک می کنند.

اکنون واقعیت آشکار شده: اسرائیل در حال مسلح کردن و حمایت از گروه های جنایتکار حامی خود در غزه است. گروه هایی که کمک‌های بشردوستانه را می دزدند و موجب ایجاد وحشت در میان غیرنظامیان فلسطینی می شوند. یکی از این گروه ها که تحت رهبری فردی با نام «یاسر ابوشباب» است و با شبکه های تروریستی و افراط‌گرا در ارتباط است، در طیف متنوعی از اقدامات جنایتکارانه درگیر بوده و به طور مستقیم از دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل کمک تسلیحاتی دریافت می کند.

این اقدام اسرائیل صرفا یک تصمیم تاکتیکی نیست بلکه نوعی اعتراف به واقعیت ها است. اسرائیل هیچگاه مایل به حفاظت از غیرنظامیان فلسطینی نبوده است. این رژیم می خواهد تا این مردم را در هم شکند. به آن ها گرسنگی بدهد. آن ها را به جان یکدیگر بیندازد. سپس آن ها را به دلیل تمامی مسائلی که خودِ اسرائیل مسبب آن ها است، سرزنش کند.

این راهبرد به هیچ عنوان جدید نیست. اینکه وضعیت آنارشیک و هرج و مرج گونه ایجاد شود و سپس از آن به عنوان یک سند برای اینکه گفته شود مردم فلسطین نمی توانند خوشان را اداره کنند استفاده شود، حداقل برای مردم فلسطین تازگی ندارد. در غزه، اسرائیل فقط به دنبال ضربه زدن به حماس نیست بلکه سعی در نابودسازی هرگونه آینده ای دارد که به این مساله اشاره می کند که فلسطینی ها بتوانند جامعه خود را خودشان اداره کنند.

برای ماه ها، رسانه های غربی مدام تکرار می کردند که حماس کمکهای بشردوستانه را سرقت می کند. این در حالی است که هیچ سندی برای این ادعا ارائه نمی شد. سازمان ملل متحد بارها گفته که هیچ سندی برای این ادعا وجود ندارد. با این حال، همه این مسائل اهمیتی نداشته‌اند. روایتی مغرضانه مطرح شده بود و اهداف خاصی نظیر توجیه محاصره مردم غزه را دنبال می کرد. اسرائیل سعی داشته از این رهگذر، گرسنگی دادن به مردم غزه را به مثابه یک تاکتیک امنیتی به دیگران معرفی کند. اسرائیل سعی داشته رنج دادن به دو میلیون انسان را به مثابه یک سیاست مشروع به جهانیان نشان دهد.

اکنون واقعیت آشکار شده است. گروه های تروریست با حمایت اسرائیل اقدام به سرقت کمک های بشردوستانه می کنند. افسانه های خیالی اسرائیل فروپاشیده است. در این نقطه باید پرسید که کجا هستند بیانیه های دولت‌هایی نظر آمریکا و انگلیس؟ همان هایی که ادعاهای مشابهی را در مورد حماس مطرح می کردند. اینکه نتانیاهو به صراحت اقدام به تسلیح گروه های تروریست در نوار غزه می کند فقط نشان از غرور بیجای او ندارد بلکه این مساله را نشان می دهد که او مطمئن است علیه وی و رژیمش کاری صورت نخواهد گرفت.

او می داند که اسرائیل می تواند حقوق بین‌الملل را نقض کند، گروه های جنایتکار را مسلح کند، مدارس را بمباران کند، به مردم غیرنظامی گرسنگی بدهد و همچنان از سوی برخی دولت ها در عرصه بین المللی مورد استقبال قرار بگیرد. او می داند که همچنان رژیمش می تواند تسلیحات بگیرد و همچنان از سوی دولت آمریکا به عنوان یک متحد خطاب شود.

همه این ها یک معنا دارد و آن هم این است که اسرائیل به معنای واقعی کلمه مصونیت دارد. اسرائیل صرفا دست به جنایت نمی زند بلکه آن را مهندسی می کند. تروریستها را تامین مالی می کند و از آن ها به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده می کند. اسرائیل اکنون علیه رویای های مردم فلسطین نیز اعلام جنگ کرده است. اسرائیل نمی خواهد آن ها یک دولت داشته باشند یا بتوانند به ساختن آینده ای بهتر با شرافت و حق تعیین سرنوشت فکر کنند.

جالب است که اسرائیل حتی به جامعه فلسطینی هایی که در قلب اراضی اشغالی زندگی می کنند نیز رحم نمی‌کند. آن ها مورد بی اعتنایی قرار می گیرند و با مشکلات جدی اقتصادی و هرج و مرجِ مهندسی شده رو به رو هستند. آن ها تقریبا عامدانه با چالش های جدی از هر نظر رو به رو هستند. اسرائیل سعی دارد تا جامعه فلسطین را به جامعه ای چند تکه، ساکت، و محروم از حقوق ابتدایی‌اش تبدیل کند.

اسرائیل با مهندسی بی‌ثباتی و سپس استناد به آن به عنوان سند ناکامی فلسطینی‌ها، عملا سناریوی شکست را به پای مردم فلسطین می نویسد. سناریویی که خود آن را کارگردانی کرده است. این همان موضوعی است که در حوزه جنگ روایت ها معنا پیدا می کند. در قالب این رویکرد، سعی می شود ملت فلسطین نه به مثابه ملتی که مستحق داشتن دولت هستند بلکه به مثابه مردمی تصویرسازی شوند که حامل تهدیداتی جدی و ادامه‌دار هستند.

اسرائیل در فضای هرج و مرج رشد می کند زیرا این فضا به این رژیم اجازه می دهد تا بگوید: «نگاه کنید، مردم فلسطین نمی توانند خودشان را اداره کنند. آن ها فقط زبان خشونت را می فهمند! آن ها به ما نیاز دارند.»

این سیاستِ اسرائیل کاملا هدفمند است. نوار غزه و کرانه باختری با موانع جدی در امر حکمرانی خود رو به رو بوده اند. غزه خانه من است جایی که در آن متولد شده و بزرگ شدم. مردم غزه سزاوار وضعیت بهتری هستند. آن ها نباید زیر بمباران های سنگین اسرائیل قرار داشته باشند. رژیمی که به آن ها گرسنگی می دهد و گروه‌هایی را مسلح می کند تا کمک های بشردوستانه را بدزدند و مانع از آن شوند که کمکها به دست مردم عادی برسند.

وقتی نتانیاهو اعتراف می کند که گروه های تروریست را مسلح می کند و با هیچ پیامدی رو به رو نمی شود، مشکل، دیگر فقط اسرائیل نیست. بخشی از مشکل نیز مربوط به جامعه بین المللی است که به ستم جایزه می‌دهد و آن هایی که برای بقا می جنگند را مجازات می کند. آنچه فورا به آن نیاز داریم اقدامات جدی برای حفاظت از جان مردم فلسطین و حراست از حق آنها برای داشتن یک دولت است. نباید اجازه داد که اسرائیل پله پله به سمت نابودسازی ملت فلسطین پیش رود.

اگر جهان همچنان سکوت کند، تنها مردم فلسطین آسیب نخواهد دید بلکه اعتبار حقوق بین الملل، حقوق بشر و کلیه اصول اخلاقی که ما مدعی حمایت از آنها هستیم، از بین خواهد رفت.