تیم ملی کشتی آزاد آمریکا طی سه دهه گذشته، با ترکیبی از تجربه، نسل‌سازی و رویکرد علمی، سه قهرمانی و دو نایب‌قهرمانی جهان را به دست آورده است. این موفقیت‌ها که در سال‌های ۱۹۹۳، ۲۰۱۸، ۲۰۲۱، ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ رقم خورد، جایگاه این تیم را در کنار قدرت‌های سنتی کشتی جهان تثبیت کرده است.
کشتی آزاد آمریکا تا پیش از دهه ۹۰ میلادی، با وجود داشتن ستاره‌های پراکنده، هیچ‌گاه در مجموع تیمی به قله جهان نرسیده بود. نقطه عطف، سال ۱۹۹۳ بود؛ رقابت‌هایی که در آن، کشتی‌گیران آمریکایی با چهار مدال طلا و یک نقره، نه‌تنها قهرمان جهان شدند بلکه قدرت دیرینه اتحاد جماهیر شوروی فروپاشیده را به چالش کشیدند. این موفقیت، روحیه‌ای تازه در جامعه کشتی آمریکا دمید.
اما این مسیر، یک حرکت یکنواخت نبود. در سال‌های بعد، حضور غول‌هایی، چون روسیه و ایران، کار را برای آمریکایی‌ها سخت کرد. با این حال، سرمایه‌گذاری بلندمدت بر کشتی پایه، استفاده از مربیان برجسته و به‌کارگیری علم تمرین، زمینه بازگشت این تیم را فراهم کرد.
سال ۲۰۱۸، نخستین بازتاب این بازگشت بود؛ جایی که آمریکایی‌ها با سه مدال طلا و دو نقره، نایب‌قهرمان جهان شدند. همان نتیجه در ۲۰۲۱ تکرار شد، اما آنچه این دوره‌ها را متمایز کرد، ظهور نسل جدیدی از قهرمانان بود: جوردن باروز با تجربه طلایی‌اش، کایل اسنایدر با قدرت بی‌نظیر در اوزان سنگین، و دیوید تیلور که سبک هجومی‌اش نفس حریفان را می‌برید.
اوج اقتدار آمریکا در دو سال پیاپی ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ رقم خورد. در ۲۰۲۲، تیم ملی با چهار طلا و چهار نقره، کامل‌ترین عملکرد تاریخ خود را به نمایش گذاشت. یک سال بعد، همان فرمول موفق تکرار شد و آمریکا دوباره بر سکوی نخست جهان ایستاد. این دو قهرمانی پیاپی نه‌تنها تثبیت سلطه بود، بلکه پیام روشنی به رقبای سنتی فرستاد: آمریکا دیگر فقط به ستاره‌های فردی تکیه نمی‌کند، بلکه یک تیم کامل و هماهنگ است.
کارشناسان معتقدند که موفقیت آمریکا در این دوره‌ها حاصل یک سیستم جامع است که از استعدادیابی در مدارس آغاز می‌شود، با حمایت مالی و علمی در دانشگاه‌ها ادامه پیدا می‌کند، و در نهایت با برنامه‌ریزی دقیق برای مسابقات بین‌المللی به ثمر می‌رسد.
با تداوم این روند، بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که کشتی آزاد آمریکا در رقابت‌های جهانی آینده نه‌تنها یکی از مدعیان اصلی قهرمانی باقی بماند، بلکه بتواند رکورد‌های تاریخی جدیدی را نیز ثبت کند. به نظر می‌رسد عصر طلایی کشتی آزاد آمریکا تازه آغاز شده است و اگر این روند ادامه پیدا کند، آمریکا می‌تواند نه‌تنها در برابر ایران و روسیه، بلکه در برابر سایر قدرت‌های نوظهور کشتی جهان نیز جایگاه خود را حفظ کند.
زیرا رقابت با روسیه همواره بخش مهمی از مسیر موفقیت آمریکا بوده است. روس‌ها که از دهه ۱۹۹۰ تاکنون بیشترین قهرمانی‌های جهان را به دست آورده‌اند، در برخی سال‌ها سد اصلی آمریکایی‌ها در راه کسب عنوان نخست بوده‌اند. با این حال، محدودیت‌های اخیر برای تیم روسیه و تغییر نسل کشتی‌گیران این کشور، فضا را برای قدرت‌نمایی بیشتر آمریکا فراهم کرده است.
ایران نیز در دو دهه اخیر به‌عنوان رقیب جدی آمریکا ظاهر شده و با تکیه بر استعداد‌های بومی و سبک خاص کشتی آزاد، بار‌ها در جدول مدالی بالاتر از آمریکا یا در فاصله‌ای نزدیک قرار گرفته است. با این حال، نتایج سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که آمریکا توانسته با برنامه‌ریزی منظم، تمرکز بر آمادگی بدنی و حضور پررنگ در رویداد‌های بین‌المللی، ایران را نیز در رقابت مستقیم پشت سر بگذارد.
source