نادی در گفتگو با آنا
دبیرکل حزب «نگاه نو» با تأکید بر اینکه سیاست خارجی میدان احساس و شعار نیست، گفت: عقلانیت باید بر تصمیمگیریها حاکم شود؛ چراکه پشتوانه واقعی هر مذاکره، مردماند.
«خشایار نادی» دبیرکل حزب «نگاه نو»، در گفتوگو با خبرنگار آنا از ضرورت بازگشت به عقلانیت در سیاست خارجی سخن گفت و اظهار کرد: باید اصلاح درونزا برای تقویت پشتوانه ملی اتفاق بیفتد.
تصمیمگیری در سیاست خارجی جای احساس نیست
نادی با تاکید بر اینکه سیاست خارجی نه میدان شعار است و نه عرصه تصمیمهای احساسی گفت: مسائل روابط بینالملل را سیاستهای کلان نظام تعیین میکند. وزارت خارجه مجری تصمیمهاست، نه تصمیمگیرنده. اما مشکل اینجاست که گاهی نگاههای رمانتیک وارد عرصه سیاست میشوند و عقلانیت قربانی میشود. باید بدانیم احساس، جای تحلیل را نمیگیرد.
وی افزود: کشور در سیاست خارجی همواره اهل گفتوگو و تعامل بوده است و ما هرگز نگفتهایم اهل مذاکره نیستیم، اما مذاکره باید با حفظ عزت و منافع ملی همراه باشد. اگر مورد هجمه قرار بگیریم، ملت ما نشان دادهاند که فراتر از گرایش سیاسی، متحد و مقاوم از کشور دفاع میکنند.
به گفته نادی، در دیپلماسی باید با «چشم باز و ذهن واقعگرا» پیش رفت. وی تأکید کرد: اگر تصمیمی به زیان مردم و منافع ملی باشد، هیچ عقل سلیمی آن را نمیپذیرد. ما باید سیاستی را پیش ببریم که در برابر تهدید بایستد و در عین حال، فرصتهای جهانی را از دست ندهد.
ایران دستنشانده نیست/مذاکره براساس منافع ملی، شأن فرهنگی و اصالت تاریخی
نادی در ادامه، به نگاه برخی قدرتهای خارجی اشاره کرد و گفت: اینها تمایل ندارند ایران به بازیگر قدرتمند منطقهای تبدیل شود و بعضی کشورها میخواهند برای ما تعیین تکلیف کنند. اما ما دستنشانده نیستیم. استقلال و آزادی، شعار انقلاب بود و امروز هم اصل ثابت ماست. ما اهل جنگطلبی نیستیم، اما از مرز و منافعمان قاطعانه دفاع میکنیم.
وی تأکید کرد: ایران در مذاکرات بینالمللی نه باید منفعل باشد و نه متعصب و مذاکره زمانی معنا دارد که طرف مقابل هم به حقوق و فرهنگ ما احترام بگذارد. ما از موضع ضعف وارد گفتوگو نمیشویم؛ بلکه بر پایه منافع ملی، شأن فرهنگی و اصالت تاریخیمان مذاکره میکنیم.
پشتوانه مذاکره، مردماند
نادی با اشاره به نقش مردم در اقتدار ملی گفت: مذاکرهای موفق است که پشتش مردم باشند. وقتی ملت پشت حاکمیت باشند، هیچ قدرت خارجی نمیتواند به ما فشار مؤثری وارد کند.
وی افزود: حفظ این پشتوانه نیازمند دو چیز است: اقتصادِ با ثبات و فضای سیاست داخلی بازتر و اگر مردم احساس کنند صدایشان شنیده میشود و وضعیت اقتصادیشان بهبود مییابد، اتحاد و اعتمادشان بهمراتب بیشتر خواهد شد.
اقتصاد گرفتار بوروکراسی و ناامنی
نادی تصریح کرد: بروکراسی در کشور ما به یک مانع ساختاری تبدیل شده. کارآفرین، تولیدکننده و حتی کارگر از پیچیدگی اداری و نبود امنیت اقتصادی آسیب میبیند. قیمتها ناگهانی بالا میرود، اما دستمزد و حمایت ثابت میماند. نتیجهاش، فرسایش اعتماد مردم است.
وی راهکار را در اصلاح مدیریت و تقویت بخش خصوصی واقعی دانست و گفت: تولیدکننده واقعی باید حمایت شود، نه شرکتهای خصولتی. سرمایه باید به سمت تولید واقعی برود تا اشتغال پایدار شود. ما منابع و ظرفیت داریم، اما مدیریت علمی نداریم. با دانش مدیریت و فناوری میتوانیم از این وضعیت خارج شویم.
نادی ضعف در سیاستگذاری را عامل دیگر رکود دانست و تأکید کرد: وقتی مسیر بازار مشخص نباشد، رقابت از بین میرود و بخش خصوصی انگیزهاش را از دست میدهد. اینجاست که اقتصاد به نفع گروههای محدود کار میکند و فاصله طبقاتی گسترش مییابد.
خطر رکود و ناامیدی برای انسجام ملی
نادی بیان کرد: چالش اقتصادی تنها معیشت مردم را تهدید نمیکند، بلکه مستقیماً انسجام ملی را هم تضعیف میسازد. وقتی مردم صبح با افزایش شدید قیمتها بیدار میشوند و حقوقها ثابت است، امیدشان فرسوده میشود. این ناامیدی از هر بحران سیاسی خطرناکتر است، چون انسجام جامعه را میسوزاند.
وی تأکید کرد: امید اجتماعی، مهمترین سرمایه کشور است و اگر آینده برای مردم روشن باشد، سختیها را تحمل میکنند. ولی وقتی چشماندازی نباشد، هر بحرانی میتواند شکاف ایجاد کند.
source