بازی Call of Duty: Vanguard یک بار دیگر طرفداران مجموعه کالاف دیوتی را به جنگ جهانی دوم باز می‌گرداند. با نقد و بررسی Call of Duty: Vanguard همراه مجله بازار باشید.
کال آو دیوتی ونگارد توسط استودیوی بازی‌سازی اسلج‌همر توسعه یافته است. این استودیو که پیش‌تر پرونده‌ی خوبی در ساخت بازی‌های جنگ جهانی داشته است، حالا باید در Call of Duty: Vanguard خود را نشان بدهد. ونگارد از نظر داستانی به سبک متفاوتی روایت می‌شود و همچنین دارای بخش زامبی‌هم می‌باشد. داستان بازی در شبی بارانی و روی یک قطار آغاز می‌شود، زمانی که شهر هامبورگ در زیر آتش انفجار می‌سوزد گروهی از سربازان به رهبری آرتور کینگزلی در تلاش هستند تا اطلاعاتی در مورد پروژه فینیکس به دست بیاورند.
داستان Call of Duty: Vanguard
در این مسیر گروه پس از رسیدن به جعبه‌ای قفل شده و تلاش برای خارج کردن آن مورد حمله نیروهای نازی قرار می‌گیرد. پس از دست‌گیری اعضای گروه شما را به محیطی مانند زندان منتقل میکنند و از این بخش به بعد شاهد روایت مراحل مختلف هستیم. همچنین در بخش‌هایی از بازی شاهد شکنجه افراد گروه هستیم که هرکدام از این شکنجه‌ها به واسطه‌ی فلش بک‌ها ما را به خاطرات خاصی از جنگ جهانی دوم می‌برد. سازندگان بازی تلاش کرده‌اند تا با استفاده از این روش بخش‌های کم‌تر دیده شده‌ای را از جنگ جهانی به تصویر بکشند و به اضافه آن با استفاده از داستان چند شخصیت متفاوت کرکترهایی قهرمانانه از آن‌ها خلق کنند و ارتباط عمیقی را میان بازیکنان و کرکتر‌های کالاف ونگار به وجود بیاورند.
روشی که شاید روی کاغذ بسیار جذاب به نظر برسد، نمی تواند در عمل آن‌طور که باید و شاید بازیکنان را تحت تاثیر خود قرار دهد، این موضوع دلایل مختلفی دارد. اولین دلیل که باعث می‌شود نتوان آن‌طور که باید از بخش داستانی کالاف ونگارد لذت برد کوتاه بودن بخش داستانی است. همین موضوع باعث می‌شود که این بازی به واسطه کوتاه بودن داستان شخصیت‌پردازی عمیق و باور پذیری نداشته باشد. می‌توان گفت موضوع شخصیت‌پردازی در Call of Duty: Vanguard کاملا دست کم گرفته شده است و سازندگان توجه بسیاری به آن نکرده‌اند.
شخصیت‌پردازی نچندان مناسب در Call of Duty: Vanguard
این موضوع برای شخصیت‌های منفی بازی یا همان آنتاگونیست‌هاهم صادق است، در داستان کات سین‌های طولانی را شاهد هستیم که تلاش می کنند داستان‌ها را به طور کامل برای ما به تصویر بکشند و ما را در جریان رخداد‌ها قرار دهند اما با این‌حال ونگارد نمی‌تواند کرکترها را آن‌طور که باید مانند نسخه‌های دیگر کالاف دیوتی در ذهن بازیکنان برای مدت زمان طولانی ثبت کند. تنها شخصیتی که در حین بازی شخصیت‌پردازی نسبتا خوبی را دارد پولینا است. در چند مرحله با پولینا همراه می‌شویم و در این میان داستان‌هایی از گذشته و روابط او با پدر و برادرش را می‌فهمیم.
استفاده از چنین روشی در Call of Duty: Vanguard صرفا برای شخصیت‌ها مشکلی در روند آن ایجاد نکرده است. به طور کلی سازندگان سعی میکنند تا در شروع روایت‌های مختلفی را از کرکترها ارائه دهند و در ادامه داستان اصلی همان کرکتر را با دیگر اعضای تیم را هم روایت کنند. موضوعی که این روایت داستانی را تاحد زیادی تخریب می‌کند کوتاه بودن این بخش است که موجب می‌شود داستان کلی نتواند به دلیل پراکندگی ارزشمند باشد و ما در طول بازی شاهد روایت‌های غیرمنسجم باشیم که وقتی در پایان در کنارهم قرار می‌گیرند مفهمومی را منتقل میکنند. این موضوع استفاده از کلیشه‌ها بارها و بارها در نسخه‌های مختلف کالاف دیوتی وجود داشته است و این تکرار مکررات می‌تواند آسیب جدی به این مجموعه دوست‌داشتنی وارد کند.
با وجود اینکه بخش داستانی کالاف دیوتی ونگارد نمی‌تواند خوب ظاهر شود، طراحی مراحل و گیم‌پلی بازی از کیفیت خوبی برخوردار هستند و تجربه‌ی جذابی را رقم می‌زنند. در ونگارد در هر ماموریت با افرادی آشنا می‌شویم که هرکدام قابلیت‌های خاصی دارند. به عنوان مثال قدرت پولینا که پیش‌تر به آن اشاره کردیم این است که می‌تواند با استفاده از یک اسنایپ و انعکاس نور دشمنان را فریب دهد و با چاقو آن‌ها را به قتل برساند.
با وجود اینکه سازندگان می توانستند استفاده‌ی بهتری از قابلیت کرکترها بکنند همچنان بخش کمپین Call of Duty: Vanguard تاحد زیادی هیجان‌انگیز و سرگرم کننده است. مراحل بازی دارای طراحی متنوعی هستند، برای مثال در یکی از مراحل باید در یک هواپیما ناو‌های جنگی دشمنان را بمب باران کنیم که با توجه به گیم‌پلی خوب و روان بسیار سرگرم کننده است. یا در مرحله‌ای دیگر زمانی که تانک‌های آلمانی‌ها و انگلیسی درحال مبارزه هستند باید به عنوان یک پیاده نظام با استفاده از تجهیزات انفجاری در میدان نبرد کارهای لذت بخشی را انجام دهیم. در بخش طراحی مراحل Vanguard با وجود کوتاه بودن بسیار سرگرم کننده و جذاب عمل می‌کند.
بخش چندنفره Call of Duty: Vanguard
اگر شماهم از دسته افرادی هستید که دوست دارید کالاف ونگارد را برای مدتی طولانی تجربه کنید حتما باید به بخش چندنفره این بازی توجه ویژه‌ای داشته باشید. در بخش چندنفره Vanguard شاهد تغییرات مهمی نیستیم و این بخش ادامه دهنده مسیر مدرن وارفیر است البته با حال‌وهوای جنگ جهانی دوم. حالت‌های مختلف بخش چندنفره کالاف دیوتی در این بازی هم در دسترس هستند مودهایی مانند تیم دث مچ، دامینیشن و هاردپوینت البته مودهای جدیدی هم با نام‌های پاترول و چمپیون هیل در این نسخه افزوده شده‌اند.
بخش پورتال یک کپی برداری از مود هاردپوینت محسوب می‌شود با این تفاوت که مناطقی که باید تحت کنترل خود در بیاورید در حال حرکت هستند و باید برای پیروزی در بازی استراتژیک‌های متفاوتی را به صورت تیمی پیاده سازی کنید. مود چمپیون هیل هم تلفیلقی از گان فایت و سبک بتل رویال است و می‌تواند برای مدت زمانی نسبتا طولانی شما را مشغول خود کند.
به غیر از مودهای جدید که به بخش چندنفره کالاف دیوتی ونگارد اضافه شده است شاهد تغییرات دیگری هم در این بخش هستیم. بخش چندنفره Vanguard در زمان انتشار شامل ۲۰ نقشه مختلف بود که هرکدام طراحی خاص خود را داشتند. در طول بازی امکان تجربه‌ی مودهای مختلف در نقشه‌های متفاوتی از نظر آب و هوایی و پوشش گیاهی وجود دارد که تنوع خوبی دارند. در بعضی از این نقشه‌ها امکان سوء استفاده از موقعیت‌های مختلف به واسطه‌ی طراحی ناعادلانه وجود دارد که نمی‌توان آن را ایراد بزرگی در نظر گرفت.
قسمت شخصی‌سازی سلاح در کالاف دیوتی ونگارد دستخوش تغییرات خوبی شده است و این امکان وجود دارد که با انجام ماموریت‌های تعیین شده برای اسلحه‌های خود تجهیزات زیادی را به دست آورید و آن‌ها را هرطور که دوست دارید شخصی‌سازی کنید. به صورت کلی بخش چندنفره Call of Duty: Vanguard با وجود سرگرم کننده بودن تغییرات چشمگیری نسبت به نسخه‌ی قبلی نداشته است و نمی‌تواند تجربه‌ی جدیدی را در اختیار بازیکنان قرار دهد.
بخش زامبی در ونگارد نسبت به کالاف دیوتی کلدوار تغییرات کمی داشته است. در این بخش شما وارد محیط‌هایی هاب گونه می‌شوید و می‌توانید با استفاده از پورتال‌هایی که وجود دارد به نبرد با زامبی‌ها بروید و ماموریت‌های مختلف را کامل کنید. ماموریت‌های این بخش شامل زنده ماندن در مقابل حملات زامبی‌ها و رساندن سنگ‌های مخصوص به محل معیین می‌شود که تنوع زیادی را در آن‌ها شاهد نیستیم. در کل بخش زامبی Call of Vanguard می تواند تنها مدت کوتاهی شما را مشغول کند و پس از تجربه‌ی طولانی مدت خسته کننده می‌شود.
در بخش گرافیک بصری بازی تمامی قسمت‌های مانند طراحی شخصیت‌ها، المان‌های محیطی، نقشه‌های مختلف و حتی اسلحه‌ها کیفیت بسیار بالایی دارند و به واسطه ی نورپردازی خوبشان در بهترین حالت خود قرار دارند. صداگذاری اسلحه‌ها، شخصیت‌ها و انفجارهای مختلف هم در بازی به خوبی انجام شده است و می‌تواند حس‌وحال حضور در جنگ را به خوبی به بازیکنان منتقل کند. در حین تجربه ونگارد مشکلات فنی جزئی هم به چشم می‌خورد که بعد از آپدیت‌های منتشر شده توسط اسلج‌همر تاحد زیادی برطرف شدند.
بازی Call of Duty: Vanguard را نه می‌توان جزو بهترین نسخه‌های سری کالاف دیوتی دانست و نه حتی می‌توان آن را نسخه‌ای ضعیف تلقی کرد. در سال‌های گذشته با توجه به عرضه سالانه کالاف دیوتی شاهد آثاری هستیم که نمی‌توانند تجربه‌های به یادمانی را در اختیار بازیکنان قرار دهند. به هرحال اگر شما هم از طرفداران بازی‌های شوتر هستید و سری محبوب کالاف دیوتی را دنبال می‌کنید تجربه‌ی Call of Duty: Vanguard خالی از لطف نیست و می‌تواند برای مدت زمان کوتاهی سرگرمتان کند.
source