به گزارش سرویس ورزشی تابناک، امامعلی حبیبی دارنده مدال طلای المپیک و ۳ مدال طلای کشتی آزاد جهان و عضو تالار مشاهیر اتحادیه جهانی کشتی دار فانی را وداع گفت.
امامعلی حبیبی نخستین نشان طلای بازی‌های المپیک را برای ایران کسب کرد. او نشان طلای بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۵۶ در دسته ۶۷ کیلوگرم را کسب کرد و سه عنوان قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی جهان، نشان طلای بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ و همچنین پنج عنوان قهرمانی ایران را داشت.
امامعلی حبیبی در ۵ خردادماه سال ۱۳۱۰ در یکی از روستا‌های شهر بابل متولد شد. شروع ورزش برای او با کشتی محلی لوچو بود و سپس یادگیری فنون کشتی را در سال ۱۳۳۱ در پادگان گرگان آغاز و در شهر قائم شهر زیر نظر اسکندر علی‌آبادی آموزش خود را پیگیری کرد. پس از قهرمانی در مسابقه‌های انتخابی مازندران در سال ۱۳۳۲ در رقابت‌های قهرمانی کشور شرکت کرد و عنوان چهارم وزن ۷۲ کیلوگرم را به دست آورد. سال ۱۳۳۳ هم به مقام چهارم رسید ولی با قهرمانی در سال‌های ۱۳۳۵ و ۱۳۳۷ در تهران، ۱۳۳۸ در شیراز و ۱۳۳۹ در رشت قهرمان کشور شد و برای شرکت در اولین تورنمنت خارج از کشور خود عازم رقابت‌های بین‌المللی ترکیه شد.
بازی‌های المپیک ۱۹۵۶ ملبورن اوج درخشش ببر مازندران بود که علی‌رغم تب شدید مدال طلای این رویداد بزرگ را در وزن ۶۷ کیلوگرم بدست آورد. امامعلی حبیبی در مسابقات جهانی تهران در سال ۱۹۵۹ دو تن از بزرگان کشتی دنیا بالاوادزه از شوروی سابق و اسماعیل اوغان از ترکیه را مجموعاً در کمتر از ۳ دقیقه ضربه فنی کرد.
بلور و اریکان از مربیان وی در تیم ملی بودند و وی با کشتی‌گیرانی نظیر جهان پهلوان غلامرضا تختی، محمدعلی صنعتکاران، محمد ابراهیم سیف‌پور، منصور مهدی زاده، حمید توکل، رضا قلیچ‌خانی و برادران ملاقاسمی هم دوره بود.
source