علی پورتنگستانی:
فدراسیون فوتبال کشورمان در ماه‌های اخیر حواشی زیادی را
تجربه کرده است و به همین ترتیب ممکن است به‌خاطر پرونده سرمربی سابق تیم ملی باز
هم مجبور به پرداخت جریمه سنگینی شود، با همه اینها خبر می‌رسد که فدراسیون فوتبال
ایران خواهان میزبانی جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۲۷ شده است، حالا با کدام پول و
امکانات بماند!
در حالی که حدود هفت سال تا برگزاری نوزدهمین دوره جام ملت‌های آسیا باقی‌مانده
است، تعیین میزبان احتمالا سال آینده در یکی از جلسات کنفدراسیون فوتبال آسیا
انجام خواهد شد. در همین رابطه، فدراسیون فوتبال ایران درخواستی برای میزبانی جام
ملت‌های آسیا ۲۰۲۷ ارائه کرده
است. سخنگوی فدراسیون فوتبال می‌گوید این درخواست رسمی به
AFC ارائه شده است.
این طرح از زمان روی کار آمدن مهدی محمدنبی در فدراسیون فوتبال مطرح و به تائید رسیده
است. پیش از این از کشور عربستان به‌عنوان تنها داوطلب میزبانی یاد شده بود. همه
این اتفاق‌ها در حالی رخ می‌دهد که آخرین‌بار در جام ملت‌های ۱۹۷۶ بود که فوتبال ایران توانست میزبانی
بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی قاره آسیا در سطح ملی را به دست بیاورد. مسابقاتی که با
حضور شش تیم برگزار و با قهرمانی ایران
تمام شد. پیش از آن در سال ۱۹۶۸
نیز این اتفاق برای اولین‌بار به وقوع پیوست و ملی‌پوشان در حضور چهار تیم دیگر،
جام قهرمانی را تصاحب کردند. اما در این گزارش به این مساله می‌پردازیم
که آیا این اتفاق برای کشورمان امکان‌پذیر است یا خیر.
همه فوتبال‌دوستان این مرزبوم خوب می‌دانند که کسب میزبانی‌های مهم
در فوتبال، آنچنان از ایران دور است که شاید بتوان گفت بیشتر به یک رویا شباهت
دارد. آن هم در روزهای حال حاضر فوتبال کشور که در به هم ریخته‌ترین روزهای تاریخ
100 ساله خود بسر می‌برد. بله ما پتانسیل بالقوه برای میزبانی در این
رویداد بزرگ را داریم اما اصلا امیدی به بالفعل شدن آن نیست و به‌خاطر همین هم
نامزدی فوتبال ایران در جام ملت‌ها، باعث شده هیچ یک از اهالی فوتبال آن را جدی
نگیرند. نکته جالب‌تر ماجرا این است که گویا این
درخواست برای خود فدراسیونی‌ها نیز جدی نبوده که سخنگوی فدراسیون فوتبال با اعلام
آن روی توئیترش آن را مخابره کرده است. آن هم با طرح این پرسش که «یوزها میزبان
قدرت‌های بزرگ آسیا می‌شوند؟» چقدر بلندپروازانه و غرورآفرین.
چین برای جام ملت‌های ۲۰۲۳
قرار است در۱۰ ورزشگاه و ۱۰ شهر بازی‌ها را برگزار کند. امارات هم
در سال ۲۰۱۹ این بازی‌ها
را در چهار شهر و هشت ورزشگاه به انجام رساند. آیا فوتبال ایران هشت یا ۱۰ استادیوم استاندارد برای میزبانی
دارد؟ به جز ورزشگاه‌های آزادی، امام رضا، نقش جهان و فولاد آرنا که خودشان هم
هنوز ایراداتی دارند کدام یک از استادیوم‌های ما به استاندارد مورد نظر نزدیک
هستند؟ آیا امکان حضور زنان در ورزشگاه‌ها فراهم است؟ آیا زیرساخت‌ها برای میزبانی
به بهترین شکل از چندین هزار نفر نماینده از ۲۳ کشور در حداقل چهار شهر فراهم است؟ آیا زمین تمرین کافی
و کمپ مناسب برای ۲۳ تیم در
شهرهای ما هست؟ آیا فدراسیون‌نشینان دارای کرسی و اعتباری در مقر کنفدراسیون
فوتبال آسیا هستند تا بخواهند با رایزنی‌های سنگین میزبانی را به دست بیاورند و از
رقبای خود پیشی بگیرند؟ این همه سوال در ذهن فوتبال‌دوستان وجود دارد که البته
باید گفت جواب خیلی از آنها «خیر» باشد. بر ههچ کس پوشیده نیست که امکانات ورزشی
کشورمان آنچنان ضعیف است که الان فقط پنج ورزشگاه نه چندان آماده برای رویدادهای
مهم داریم. این تعداد برای برگزاری مسابقات آسیایی به هیچ عنوان کافی نیست.
اما چرا مسوولان ورزشی به دنبال هدفی هستند که رسیدن به آن در زمان
حال ممکن نیست. آنها اگر دلسوز فوتبال کشورمان هستند چرا در ماه‌های اخیر حتی برای
پرداخت دستمزد کارمندان این فدراسیون با مشکل روبه‌رو شده‌اند؟ شکایت‌های متعدد از
سوی مربیان خارجی و احتمالا پرداخت غرامت‌های سنگین چالش بزرگ‌تری را برای فوتبال
ایران ایجاد خواهد کرد و فدراسیون بدون رئیس هم حل این مشکلات و چالش‌ها را سخت‌تر
کرده است. همه اینها را کنار بگذاریم، می‌رسیم به روند برگزاری لیگ نوزدهم. لیگی که
قرار بود تمام نکات قانونی و انضباطی در آن رعایت شود ولی بیایید رو راست باشیم،
واقعا چقدر لیگ نوزدهم طبق آن چیزی که آقایان در ذهنشان تصور می‌کردند، موفق‌آمیز
بود استانداردسازی ورزشگاه‌ها با شماره‌گذاری صندلی‌ها، نصب دوربین مداربسته و
چهره‌زن برای شناسایی متخلفان روی سکوها، فروش الکترونیکی بلیت و نشستن تماشاگران
در جایگاه و صندلی ثبت شده روی بلیت و گیت‌های الکترونیکی همه از الزامات آغاز لیگ
نوزدهم بود که با همین بهانه سه هفته به تاخیر افتاد اما با شروع لیگ مشخص شد
هیچکدام از این استانداردها رعایت نشده و عملیاتی نیست.
فرهنگ مناسبی برای ورود بانوان به ورزشگاه‌های فوتبال وجود ندارد و
نه تنها زیرساخت فیزیکی این کار آماده نیست، بلکه زیرساخت‌های فرهنگی و عقلانیش به
مراتب عقب‌تر از آن است. مساله‌ای که مسلما در صورت کسب میزبانی بین‌المللی در سطح
قاره جزء الزامات خواهد بود.
حالا با این استانداردها چگونه قصد
داریم میزبان جام ملت‌های آسیا شویم؟ به همین دلایل بود که نامزدی مجدد ایران برای
میزبانی جام ملت‌ها باعث تعجب شد و حتی برخی درفضای مجازی به آن با نگاهی کمدی
نگاه کردند. گویا در ایران فدراسیون فوتبال به یک مرکز شوخی تبدیل شده است، دست به
کارهایی می‌زند که خودش می‌داند غیرممکن است ولی با این کار به‌نوعی می‌خواهد به
فوتبال‌دوستان بفهماند که شاید شوخی شوخی جدی شد. به‌عنوان جمله پایانی باید گفت
که درخواست این روزهای فدراسیون فوتبال کشورمان از کنفدراسیون فوتبال آسیا، یک کمدی
تلخ و تکراری است که شاید فقط یک بازی رسانه‌ای و بازی با کلمات باشد.
دادرس: سپاهان بازی را مهندسی کرده و تهمت می‌زند؟
بامداد جنوب: عضو کمیته استیناف فدراسیون فوتبال می‌گوید
سپاهانی‌ها با مهندسی اتفاق‌ها سعی کردند در بازی با پرسپولیس به میدان نروند و
حالا به قضات کمیته استیناف تهمت ناروا می‌زنند.
به گزارش ایسنا، پس از روزها بحث و جدل درباره رای نهایی دیدار
برگزارنشده سپاهان و پرسپولیس در لیگ برتر، کمیته استیناف فدراسیون فوتبال رای کمیته
انضباطی این فدراسیون (نتیجه سه
بر صفر به سود پرسپولیس) را تائید کرد. پس از آن، مهدی دادرس، عضو کمیته استیناف
فدراسیون فوتبال در گفت‌وگو با خبرنگاران درباره این رای صحبتی کرد که به مذاق
سپاهانی‌ها خوش نیامد. از این روز باشگاه سپاهان هم روز گذشته در بیانیه‌ای – بدون
ذکر نام دادرس – از خجالت او درآمد و مسائلی را به کمیته استیناف فدراسیون فوتبال
نسبت داد.
مهدی دادرس، در گفت‌وگویی درباره بیانیه باشگاه سپاهان مبنی بر شکایت
از او به علت جانبداری از پرسپولیس در صدور آرای بازی با سپاهان و همین‌طور بی‌احترامی
به این باشگاه و هوادارانش، گفت: بروند شکایت کنند. آنها دو محکمه را باخته‌اند و
الان می‌خواهند شکایت کنند. من به کسی نمی‌گویم شکایت نکند. من به این تیم توصیه و راهنمایی کردم که زمان و وقت خود را با مراجعه
به CAS تلف نکند. به
استقلال هم این راهنمایی را کرده بودم. احکام ما طبق قوانین انضباطی است و مو لای
درزشان نمی‌رود.
این عضو کمیته استیناف درباره بیانیه سپاهان علیه خودش، یادآور شد:
مسوولان سپاهان جنجال به راه انداختند و بازی را برگزار نکردند و سپس در دو محکمه
باختند. آنها به جای اینکه به مدیران ارشد کارخانه، هواداران و کارگران سپاهان
پاسخگو باشند، جنجال درست می‌کنند. اگر حرف ما نادرست است چرا مدیرعامل تیم استعفا
داد؟ برای آنها پذیرش اشتباهشان سخت است. کلمه منحوسی به فوتبال ما آمده است که همه طوطی‌وار تکرار می‌کنند و
مدعی مهندسی شدن هستند. این مسوولان سپاهان بودند که مهندسی کردند و به میدان
نرفتند. چرا تهمت می‌زنند؟ به من تهمت می‌زنند و من چیزی نمی‌گویم اما به قضات
دیگر هم تهمت زدند. اگر من عادلانه حکم نداده باشم، نفرات دیگری هستند که آرای خود
را عادلانه صادر کردند. آنها به قضات توهین کردند.
به هر حال من از حق خودم می‌گذرم و شکایتی ندارم ولی از حق قضات دیگر نمی‌گذرم.
آنها تهمت زدند که اتفاق‌های این بازی مهندسی شده است. به چه حقی به قاضی‌ها می‌گویند
در این پرونده از تیمی جانبداری شده است؟
source